ออง

ภาษากฺ๋อง

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ʔɔŋ/

คำนาม

ออง

1. เทียน

ภาษาทะวืง

รากศัพท์

จากภาษาเวียตติกดั้งเดิม *ʔɔːŋ (“ผึ้ง”), จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *ʔuŋ ~ *ʔuəŋ ~ *huŋ ~ *huəŋ (“ต่อ; แตน”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเวียดนาม ong (อ็อง, “ผึ้ง”), ภาษาบะห์นัร ong (“ต่อ”), ภาษาขมุ ʔɔːŋ (ʔɔːŋ, “ผึ้ง”), ภาษามอญ ဟိုၚ် (หิุง์, “แตน”)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ʔɔ̂ːŋ/

คำนาม

ออง

1. ต่อ (แมลง)