อัจฉริย
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาบาลี อจฺฉริย, จากภาษาสันสกฤต आश्चर्य (อาศฺจรฺย)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | [เสียงสมาส] อัด-ฉะ-ริ-ยะ- | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | àt-chà-rí-yá- |
| ราชบัณฑิตยสภา | at-cha-ri-ya- | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔat̚˨˩.t͡ɕʰa˨˩.ri˦˥.ja˦˥./ | |
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]อัจฉริย
- อีกรูปหนึ่งของ อัจฉริยะ