อับดุลลอหฺ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]- เป็นคำสมาสภาษาอาหรับ อับดุ (ทาสหรือบ่าว) + อัลลอหฺ
- จากภาษาอาหรับ أبدُ الله (“ทาสของอัลลอฮ์”), จาก أبد + الله (อัลลาฮ)
คำนาม
[แก้ไข]อับดุลลอหฺ
- ทาสของพระเจ้า หรือบ่าวของพระเจ้า
คำพ้อง
[แก้ไข]- อาจสะกดเป็น อับดุลลอห์, อับดุลลอฮฺ, อับดุลลอฮ์, อับดุลเลาะห์, ดอเลาะ, อับดิลลาห์