อับดุลลอหฺ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
- เป็นคำสมาสภาษาอาหรับ อับดุ (ทาสหรือบ่าว) + อัลลอหฺ
- จากภาษาอาหรับ أبدُ الله (“ทาสของอัลลอฮ์”), จาก أبد + الله (อัลลาฮ)
คำนาม[แก้ไข]
อับดุลลอหฺ
- ทาสของพระเจ้า หรือบ่าวของพระเจ้า
คำพ้อง[แก้ไข]
- อาจสะกดเป็น อับดุลลอห์, อับดุลลอฮฺ, อับดุลลอฮ์, อับดุลเลาะห์, ดอเลาะ, อับดิลลาห์