บ่าว
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɓaːwᴮ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ບ່າວ (บ่าว), อีสาน บ่าว, คำเมือง ᨷ᩵ᩤ᩠ᩅ (บ่าว), เขิน ᨷ᩵ᩤ᩠ᩅ (บ่าว), ไทลื้อ ᦢᦱᧁᧈ (บ่าว), ไทดำ ꪚ꪿ꪱꪫ (บ่าว), ไทใหญ่ မၢဝ်ႇ (ม่าว) หรือ ဝၢဝ်ႇ (ว่าว), อาหม 𑜉𑜨𑜧 (มอ̂ว์) หรือ 𑜉𑜨𑜧𑜈𑜫 (มอ̂ว์ว์), จ้วง mbauq
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | บ่าว | |
---|---|---|
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bàao |
ราชบัณฑิตยสภา | bao | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /baːw˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม
[แก้ไข]บ่าว
คำเกี่ยวข้อง
[แก้ไข]คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /baːw˨˩/
คำนาม
[แก้ไข]บ่าว (คำลักษณนาม คน)
- รูปแบบอื่นของ ᨷ᩵ᩤ᩠ᩅ (บ่าว)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːw
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ไทย entries with incorrect language header
- ศัพท์ภาษาไทยที่ล้าสมัย
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- คำนามภาษาคำเมืองที่ใช้คำลักษณนาม คน
- คำเมือง entries with incorrect language header