อุบัติ

ดูเพิ่ม: อบต.

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากบาลี อุปฺปตฺติ; เทียบสันสกฤต उत्पत्ति (อุตฺปตฺติ)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ}		อุ-บัด	[เสียงสมาส] อุ-บัด-ติ-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ù-bàt	ù-bàt-dtì-
	ราชบัณฑิตยสภา	u-bat	u-bat-ti-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔu˨˩.bat̚˨˩/(สัมผัส)	/ʔu˨˩.bat̚˨˩.ti˨˩./

คำนาม

อุบัติ

1. การมีขึ้น, การเกิดขึ้น, กำเนิด
2. ต้นเหตุ, รากเหง้า

คำกริยา

อุบัติ (คำอาการนาม การอุบัติ)

1. เกิด, เกิดขึ้น

   สงครามโลกครั้งที่ 2 อุบัติขึ้นในปี ค.ศ. 1914