อ้อ

ดูเพิ่ม: ออ, อือ, อื้อ, และ อ๋อ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		อ้อ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ɔ̂ɔ
	ราชบัณฑิตยสภา	o
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔɔː˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วง oj (อ้อ, “ต้นอ้อ”), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง maex oj (ไม้อ้อ, “ต้นอ้อ”)

คำนาม

อ้อ

1. ชื่อหญ้าชนิด Arundo donax L. ในวงศ์ Gramineae ขึ้นเป็นกอในที่ชื้นแฉะ ลำต้นแข็งเป็นปล้อง ข้างในกลวง

รากศัพท์ 2

เลียนเสียงธรรมชาติ

คำอุทาน

อ้อ

1. คำที่เปล่งออกมาแสดงว่ารู้แล้ว เข้าใจแล้ว หรือนึกได้

ภาษาแสก

คำนาม

อ้อ

1. อาผู้หญิง