ข้ามไปเนื้อหา

เซื่อง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์เซื่อง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsʉ̂ʉang
ราชบัณฑิตยสภาsueang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sɯa̯ŋ˥˩/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

เซื่อง (คำอาการนาม ความเซื่อง)

  1. เงื่องหงอย, ซึม

คำกริยาวิเศษณ์

[แก้ไข]

เซื่อง (คำอาการนาม ความเซื่อง)

  1. เงื่องหงอย, ซึม

การใช้

[แก้ไข]

มักใช้เข้าคู่กับคำ ซึม เป็น ซึมเซื่อง หรือ เซื่องซึม

ภาษาอีสาน

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩈᩮᩬᩥ᩵ᨦ (เสอิ่ง), ลาว ເຊື່ອງ (เซื่อง), ไทลื้อ ᦵᦉᦲᧂᧈ (เสี่ง), ไทใหญ่ သိူင်ႇ (เสิ่ง), ไทใต้คง ᥔᥪᥒᥱ (สื่ง); เทียบจีนเก่า (OC *zaːŋ)

คำกริยา

[แก้ไข]

เซื่อง (คำอาการนาม การเซื่อง)

  1. ซ่อน