เซื่อง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เซื่อง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sʉ̂ʉang
	ราชบัณฑิตยสภา	sueang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sɯa̯ŋ˥˩/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

เซื่อง (คำอาการนาม ความเซื่อง)

1. เงื่องหงอย, ซึม

คำกริยาวิเศษณ์

เซื่อง (คำอาการนาม ความเซื่อง)

1. เงื่องหงอย, ซึม

การใช้

มักใช้เข้าคู่กับคำ ซึม เป็น ซึมเซื่อง หรือ เซื่องซึม

ภาษาอีสาน

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩈᩮᩬᩥ᩵ᨦ (เสอิ่ง), ภาษาลาว ເຊື່ອງ (เซื่อง), ภาษาไทลื้อ ᦵᦉᦲᧂᧈ (เสี่ง), ภาษาไทใหญ่ သိူင်ႇ (เสิ่ง), ภาษาไทใต้คง ᥔᥪᥒᥱ (สื่ง); เทียบภาษาจีนเก่า 藏 (OC *zaːŋ)

คำกริยา

เซื่อง (คำอาการนาม การเซื่อง)

1. ซ่อน