ซึม
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຊຶມ (ซึม), ภาษาคำเมือง ᨩᩧ᩠ᨾ (ชึม), ภาษาเขิน ᨩᩧ᩠ᨾ (ชึม), ภาษาไทลื้อ ᦋᦹᧄ (ชืม), ภาษาไทใหญ่ ၸိုမ်း (จึ๊ม) หรือ ၸိမ်း (จิ๊ม), ภาษาจ้วง caemh (ซ่ำ)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ซึม | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sʉm |
| ราชบัณฑิตยสภา | suem | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sɯm˧/(สัมผัส) | |
คำกริยา[แก้ไข]
ซึม (คำอาการนาม การซึม)
- (อกรรม) กิริยาของน้ำหรือของเหลวที่ไหลไปตามรูเล็ก ๆ อย่างช้า ๆ
- เหงื่อซึม
- น้ำซึม
- (ในเชิงเปรียบเทียบ, อกรรม) กิริยาที่คล้ายคลึงเช่นนั้น
- ยางรถซึม
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
ซึม (คำอาการนาม ความซึม)