ซึม

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຊຶມ (ซึม), ภาษาคำเมือง ᨩᩧ᩠ᨾ (ชึม), ภาษาเขิน ᨩᩧ᩠ᨾ (ชึม), ภาษาไทลื้อ ᦋᦹᧄ (ชืม), ภาษาไทใหญ่ ၸိုမ်း (จึ๊ม) หรือ ၸိမ်း (จิ๊ม)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ซึม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sʉm
	ราชบัณฑิตยสภา	suem
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sɯm˧/(สัมผัส)

คำกริยา

ซึม (คำอาการนาม การซึม)

1. กิริยาของน้ำหรือของเหลวที่ไหลไปตามรูเล็ก ๆ อย่างช้า ๆ

   เหงื่อซึม

   น้ำซึม

2. โดยปริยายหมายถึงกิริยาที่คล้ายคลึงเช่นนั้น

   ยางรถซึม

คำกริยาวิเศษณ์

ซึม (คำอาการนาม ความซึม)

1. เหงาหงอยไม่ค่อยพูดจา, ไม่เบิกบาน, ไม่มีชีวิตชีวา

   นั่งซึม

   อาการซึม

คำเกี่ยวข้อง

• ซึมกะทือ
• ซึมเศร้า
• เซื่องซึม
• มึนซึม
• เศร้าซึม