ซิ้ม
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 嬸／婶 (sim2, “อาสะใภ้”)[1]; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร សាំ (สำ)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ซิ้ม | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sím |
| ราชบัณฑิตยสภา | sim | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sim˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
ซิ้ม
การใช้[แก้ไข]
ปกติใช้โดยชาวไทยเชื้อสายจีน
อ้างอิง[แก้ไข]
- ↑ Joanna Rose McFarland (2021), chapter Chapter 3: Language Contact and Lexical Changes in Khmer and Teochew in Cambodia and Beyond, in Chia, Caroline; Hoogervorst, Tom, editors, Sinophone Southeast Asia: Sinitic Voices across the Southern Seas (Chinese Overseas: History, Literature, and Society; 20 [Open Access])[1], Brill, →ISBN, page 102