เตี่ย
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 爹／爹 (dia1, “พ่อ”)[1]; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ទៀ (เทีย)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เตี่ย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtìia |
| ราชบัณฑิตยสภา | tia | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tia̯˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]เตี่ย
- พ่อ (ใช้กันในหมู่ชาวจีน)
อ้างอิง
[แก้ไข]- ↑ Joanna Rose McFarland (2021), chapter Chapter 3: Language Contact and Lexical Changes in Khmer and Teochew in Cambodia and Beyond, in Chia, Caroline; Hoogervorst, Tom, editors, Sinophone Southeast Asia: Sinitic Voices across the Southern Seas (Chinese Overseas: History, Literature, and Society; 20 [Open Access])[1], Brill, →ISBN, page 104