ข้ามไปเนื้อหา

เปาะเปี๊ยะ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]
วิกิพีเดียภาษาไทยมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia
เปาะเปี๊ยะสดและเปาะเปี๊ยะทอดในอินโดนีเซีย

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน 薄餅薄饼 (po̍h-piáⁿ)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์เปาะ-เปี๊ยะ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbpɔ̀-bpía
ราชบัณฑิตยสภาpo-pia
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pɔʔ˨˩.pia̯ʔ˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

[แก้ไข]

เปาะเปี๊ยะ

  1. ชื่ออาหารชนิดหนึ่ง โดยนำแป้งสาลีมาทำให้สุกเป็นแผ่นกลมบาง ๆ เรียกว่า "แผ่นเปาะเปี๊ยะ" แล้วห่อถั่วงอกลวก หมูตั้งหรือกุนเชียง ชิ้นเต้าหู้ต้มเค็ม และแตงกวา ราดด้วยน้ำปรุงรสข้น ๆ รสหวานเค็ม โรยหน้าด้วยเนื้อปูและไข่หั่นฝอย หรือห่อรวมไว้ในแผ่นเปาะเปี๊ยะก็ได้ กินกับต้นหอมและพริกสด เรียกว่า "เปาะเปี๊ยะสด", ชนิดที่ใช้แผ่นเปาะเปี๊ยะห่อไส้ที่ประกอบด้วยวุ้นเส้น ถั่วงอก เนื้อไก่หรือหมูสับ เป็นต้นที่ลวกสุก แล้วนำไปทอด กินกับผักสดต่าง ๆ เช่น ใบโหระพา สะระแหน่ และน้ำจิ้มใสรสหวานอมเปรี้ยว เรียกว่า "เปาะเปี๊ยะทอด"

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]