เรี่ย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทใหญ่ ႁေႈ (เห้)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เรี่ย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงrîia
ราชบัณฑิตยสภาria
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ria̯˥˩/(สัมผัส)

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

เรี่ย

  1. เฉียดใกล้ในแนวนอน
    นกบินเรี่ยน้ำ
    เครื่องบินบินเรี่ยยอดไม้
    น้ำขึ้นมาเรี่ย ๆ พื้น