เฮง
ดูเพิ่ม: เฮิง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาหมิ่นใต้ 興 (heng, “เจริญ, รุ่งเรือง”)[1]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ {เสียงสระสั้น} | เฮ็ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | heng |
| ราชบัณฑิตยสภา | heng | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /heŋ˧/(สัมผัส) | |
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
เฮง (คำอาการนาม ความเฮง)