แป็ย
ภาษาญัฮกุร
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษามอญ ပိုဲ (ปิุย)[1]
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pæj/
คำสรรพนาม
[แก้ไข]แป็ย
อ้างอิง
[แก้ไข]- ↑ Peiros, Ilia (1998) Comparative Linguistics in Southeast Asia (Pacific Linguistics. Series C-142)[1], Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, The Australian National University, →ISBN, page 269