โป่ง
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | โป่ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpòong |
| ราชบัณฑิตยสภา | pong | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /poːŋ˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]โป่ง
- ลักษณะของสิ่งที่พองด้วยลมหรือแก๊ส
- ลูกโป่ง
- พื้นดินที่มีเกลือสินเธาว์ผุดเกรอะกรังอยู่
- ดินโป่ง
- ป่าหรือดินที่มีโป่ง
- ป่าโป่ง
- เรียกผีที่เชื่อว่ามีอยู่ในที่เช่นนั้น
- ผีโป่ง
- เรียกลักษณะที่นั่งบนห้างที่ใช้ไม้ขัดและผูกเป็นแคร่บนต้นไม้หรือบนกอไผ่เพื่อคอยเฝ้าดูหรือยิงสัตว์ที่มากินดินโป่ง
- นั่งโป่ง
- เรียกพื้นดินที่มีนํ้าผุดพุขึ้นมา
- โป่งนํ้า
- เรียกนํ้าที่ผุดพุขึ้นมานั้น
- นํ้าโป่ง
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]โป่ง (คำอาการนาม ความโป่ง)
- พองด้วยลมหรือแก๊ส
คำวิสามานยนาม
[แก้ไข]โป่ง