ไพบูลย์
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต वैपुल्य (ไวปุลฺย); เทียบภาษาบาลี เวปุลฺล
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ไพ-บูน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pai-buun |
| ราชบัณฑิตยสภา | phai-bun | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰaj˧.buːn˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
ไพบูลย์
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ไพบูลย์ (คำอาการนาม ความไพบูลย์)