ຄວາມ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɣwaːmᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ความ, อีสาน ความ, คำเมือง ᨤ᩠ᩅᩣ᩠ᨾ (ฅวาม), เขิน ᨣ᩠ᩅᩣ᩠ᨾ (ความ), ไทลื้อ ᦩᦱᧄ (ฅวาม) หรือ ᦨᦱᧄ (ความ), ไทดำ ꪁꪫꪱꪣ (กฺวาม), ไทขาว ꪅꪱꪣ, ไทใหญ่ ၵႂၢမ်း (กฺว๊าม), ไทใต้คง ᥑᥣᥛᥰ (ฃ๊าม), อาหม 𑜁𑜪 (ขํ) หรือ 𑜁𑜨𑜪 (ขอ̂ํ), จ้วงแบบจั่วเจียง vamz (“คำพูด”)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [kʰuːə̯m˧˥]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [kʰuːə̯m˩˨]
- การแบ่งพยางค์: ຄວາມ
- สัมผัส: -uːə̯m
คำนาม
[แก้ไข]ຄວາມ • (ความ)