ລູກຊີ້ນ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากไทย ลูกชิ้น; เหมือนกับ ລູກ (ลูก, “ลูก”) + ຊີ້ນ (ซี้น, “เนื้อ”)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [luːk̚˥˨.siːn˥˨]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [luːk̚˧˦.siːn˧˦]
- การแบ่งพยางค์: ລູກ-ຊີ້ນ
- สัมผัส: -iːn
คำนาม
[แก้ไข]ລູກຊີ້ນ • (ลูกซี้น)