ໄຫ
ภาษาลาว[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *krajᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ไห, ภาษาอีสาน ไห, ภาษาคำเมือง ᩉᩱ (ไห), ภาษาเขิน ᩉᩱ (ไห), ภาษาไทลื้อ ᦺᦠ (ไห, “ไห; ภาชนะใช้นึ่ง”), ภาษาไทดำ ꪼꪬ (ไห), ภาษาไทใหญ่ ႁႆ (ไห, “ภาชนะใช้นึ่ง”), ภาษาไทใต้คง ᥞᥭᥴ (หั๋ย, “ไห; ภาชนะใช้นึ่ง”), ภาษาแสก ไห่, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง haej
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [haj˩(˧)]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [haj˥˧˧]
- การแบ่งพยางค์: ໄຫ
- สัมผัส: -aj
คำนาม[แก้ไข]
ໄຫ • (ไห)