မၢဝ်း
ดูเพิ่ม: မၢဝ်ႇ
ภาษาไทใหญ่[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากชื่อ "เมืองมาว" (ภาษาไทใต้คง ᥛᥫᥒᥰᥛᥣᥝᥰ (เม๊อ̂งม๊าว), ภาษาไทใหญ่ မိူင်းမၢဝ်း (เมิ๊งม๊าว)) ซึ่งเป็นอาณาจักรไทโบราณในช่วง ค.ศ. (ประมาณ) 560 – 1604
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /maːw˥/
- คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /หฺม๊าว/
- สัมผัส: -aːw
คำวิสามานยนาม[แก้ไข]
မၢဝ်း • (ม๊าว)