သရဖူ
ภาษาพม่า[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต शिर (ศิร, “หัว”) + भूषण (ภูษณ, “เครื่องตกแต่ง”) หรือภาษาบาลี สิร (“หัว”) + ภูสน (“เครื่องตกแต่ง”)
การออกเสียง[แก้ไข]
- พยางค์: သ'*ရ'ဖူ
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /θəɹəpʰù/
- การแผลงเป็นอักษรโรมัน: MLCTS: sa.ra.hpu • ALA-LC: saraphū • BGN/PCGN: thărăhpu • Okell: thărăhpu
คำนาม[แก้ไข]
သရဖူ • (สรผู)
คำพ้องความ[แก้ไข]
- မကိုဋ် (มไกฏ์)
คำสืบทอด[แก้ไข]
- → ไทใหญ่: သရၽူႇ (สรผู่)