သရဖူ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: သရၽူႇ และ ႀရၽူႇ

ภาษาพม่า[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต शिर (ศิร, หัว) + भूषण (ภูษณ, เครื่องตกแต่ง) หรือภาษาบาลี สิร (หัว) + ภูสน (เครื่องตกแต่ง)

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

သရဖူ (สรผู)

  1. มงกุฎ, ชฎา

คำพ้องความ[แก้ไข]

คำสืบทอด[แก้ไข]

  • ไทใหญ่: သရၽူႇ (สรผู่)