มงกุฎ
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รากศัพท์
[แก้ไข]แผลงมาจาก มกุฎ, จากภาษาสันสกฤต मुकुट (มุกุฏ) หรือภาษาบาลี มกุฏ
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | มง-กุด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mong-gùt |
| ราชบัณฑิตยสภา | mong-kut | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /moŋ˧.kut̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]มงกุฎ
- เครื่องสวมพระเศียรพระมหากษัตริย์ เศียรพระพุทธรูปทรงเครื่องหรือเทวรูปเป็นต้น มีลักษณะต่าง ๆ กัน
- โดยปริยายใช้เรียกเครื่องประดับศีรษะที่มีลักษณะเช่นนั้น
- มงกุฎนางงามจักรวาล
- มงกุฎนางสาวไทย
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]มงกุฎ