เศียร
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
แผลงมาจาก ศิร, จากภาษาสันสกฤต शिरस् (ศิรสฺ); เทียบภาษาบาลี สิร
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | เสียน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǐian |
| ราชบัณฑิตยสภา | sian | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sia̯n˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
เศียร