ၽုင်
ภาษาไทใหญ่[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- ၾုင် (ฝุง)
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *fuːŋᴬ¹; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ฝูง, ภาษาคำเมือง ᨺᩪᨦ (ฝูง), ภาษาลาว ຝູງ (ฝูง), ภาษาไทลื้อ ᦚᦳᧂ (ฝุง), ภาษาอาหม 𑜇𑜤𑜂𑜫 (ผุง์)
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pʰuŋ˨˦/
- คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /ผุ๋ง/
- สัมผัส: -uŋ
คำนาม[แก้ไข]
ၽုင် • (ผุง)