ᦀᦲᦰᦢᦹᧂᧈ
ภาษาไทลื้อ
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ᦀᦲᦰ (อีะ, “อี”) + ᦢᦹᧂᧈ (บื่ง, “ค้างคาว”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨷᩧ᩠᩵ᨦ (บึ่ง), ภาษาเขิน ᨷᩨ᩠᩶ᨦ (บื้ง), ภาษาไทใหญ่ မိင်ႇ (มิ่ง) หรือ ဝိင်ႇ (วิ่ง); อาจมีรากเกี่ยวข้องกับภาษาไทย บึ้ง, ภาษาลาว ບຶ້ງ (บึ้ง)
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ʔiʔ˧˥.bɯŋ˧˥/
คำนาม
[แก้ไข]ᦀᦲᦰᦢᦹᧂᧈ (อีะบื่ง) (คำลักษณนาม ᦷᦎ)