ᦉᦳᧂ
ภาษาไทลื้อ
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *suːŋᴬ¹; เทียบภาษาจีนยุคกลาง 嵩 (MC sjuwng) หรือ 崧 (MC sjuwng); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย สูง, ภาษาลาว ສູງ (สูง), ภาษาไทดำ ꪎꪴꪉ (สุง), ภาษาไทใหญ่ သုင် (สุง), ภาษาไทใต้คง ᥔᥧᥒᥴ (สู๋ง), ภาษาอ่ายตน ꩬုင် (สุง์), ภาษาพ่าเก ꩬုင် (สุง์), ภาษาอาหม 𑜏𑜤𑜂𑜫 (สุง์)
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /suŋ˥/
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ᦉᦳᧂ (สุง) (คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦉᦳᧂ)