ꪎꪴꪉ
ภาษาไทดำ[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *suːŋᴬ¹; เทียบภาษาจีนยุคกลาง 嵩 (MC sjuwng) หรือ 崧 (MC sjuwng); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย สูง, ภาษาลาว ສູງ (สูง), ภาษาไทลื้อ ᦉᦳᧂ (สุง), ภาษาไทใหญ่ သုင် (สุง), ภาษาไทใต้คง ᥔᥧᥒᥴ (สู๋ง), ภาษาอ่ายตน ꩬုင် (สุง์), ภาษาอาหม 𑜏𑜤𑜂𑜫 (สุง์)
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [suŋ˨]
- การแบ่งพยางค์: ꪎꪴꪉ
- สัมผัส: -uŋ
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ꪎꪴꪉ (สุง)