ᦊᦱᧉ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰɲaːꟲ¹, จากภาษาไทดั้งเดิม *ʰɲɯəꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย หญ้า, ภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᨿ᩶ᩣ (หย้า), ภาษาลาว ຫຍ້າ (หย้า), ภาษาไทดำ ꪐ꫁ꪱ (หฺญ้า), ภาษาไทใหญ่ ယိူဝ်ႈ (เยิ้ว), ယႃႈ (ย้า), ภาษาไทใต้คง ᥕᥫᥲ (เย้อ̂), ᥕᥣᥲ (ย้า), ภาษาพ่าเก ယႃ (ยา), ภาษาอาหม 𑜊𑜢𑜤𑜈𑜫 (ยึว์), 𑜊𑜠 (ยะ), 𑜊𑜡 (ยา), 𑜐𑜠 (ญะ), ภาษาตั่ย nhả, ภาษาปู้อี nyal, ภาษาจ้วง nywj, ภาษาจ้วงแบบหนง nyaj, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง yaj

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /jaː˩˧/

คำนาม

ᦊᦱᧉ (หฺย้า) (คำลักษณนาม ᦉᦲᧃᧉ หรือ ᦌᦸᧂ)

1. หญ้า