ᦌᦱᧁ
ภาษาไทลื้อ
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *zaːwᴬ⁴ (Jonsson, 1991); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨪᩣ᩠ᩅ (ซาว), อีสาน ซาว, ลาว ຊາວ (ซาว), ไทใหญ่ သၢဝ်း (ส๊าว), ไทใต้คง ᥔᥣᥝᥰ (ส๊าว), ไทแหล่ง ꩬၢဝ်း, อ่ายตน ꩬွ် (เสา), พ่าเก ꩬွ် (เสา), อาหม 𑜏𑜧 (สว์)
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /saːw˥˩/
เลข
[แก้ไข]ᦌᦱᧁ (ซาว) (อักษรไทธรรม ᨪᩣ᩠ᩅ)