ᦗᦲ
ภาษาไทลื้อ
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *bwiːᴬ, จากจีนยุคกลาง 肥 (MC bj+j); ร่วมเชื้อสายกับไทย พี, ลาว ພີ (พี), อีสาน พี, คำเมือง ᨻᩦ (พี), เขิน ᨻᩦ (พี), ไทใหญ่ ပီး (ปี๊), อาหม 𑜆𑜣 (ปี)
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /piː˥˩/
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทลื้อ
- คำคุณศัพท์ภาษาไทลื้อ
- คำคุณศัพท์ภาษาไทลื้อในอักษรไทลื้อใหม่