ᦡᦲᧃ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɗinᴬ; เทียบจีนยุคกลาง 塵 (MC drin); ร่วมเชื้อสายกับไทย ดิน, คำเมือง ᨯᩥ᩠ᨶ (ดิน), ลาว ດິນ (ดิน), ไทใหญ่ လိၼ် (ลิน), ไทดำ ꪒꪲꪙ (ดิน), อาหม 𑜓𑜢𑜃𑜫 (ดิน์) หรือ 𑜃𑜢𑜃𑜫 (นิน์), จ้วงแบบหนง ndin

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /din˥/

คำนาม

ᦡᦲᧃ (ดีน) (อักษรไทธรรม ᨯᩥ᩠ᨶ, คำลักษณนาม ᦂᦸᧃᧉ)

1. ดิน