ᨡ᩵ᩣ᩠ᨦ
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]รากศัพท์ 1
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *k.raːŋᴮ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ข่าง, เขิน ᨡ᩵ᩣ᩠ᨦ (ข่าง), ลาว ຂ່າງ (ข่าง), ไทลื้อ ᦃᦱᧂᧈ (ฃ่าง) (ในคำ ᦖᦱᧅᦃᦱᧂᧈ) หรือ ᦆᦱᧂ (ฅาง) (ในคำ ᦖᦱᧅᦆᦱᧂ), ไทใต้คง ᥑᥣᥒᥱ (ฃ่าง), อาหม 𑜁𑜂𑜫 (ขง์)
คำนาม
[แก้ไข]ᨡ᩵ᩣ᩠ᨦ (ข่าง)
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับเขิน ᨡ᩵ᩣ᩠ᨦ (ข่าง), ลาว ຂ່າງ (ข่าง), ไทลื้อ ᦧᦱᧂᧈ (ฃว่าง), ไทดำ ꪄ꪿ꪱꪉ (ฃ่าง), ไทใหญ่ ၶၢင်ႇ (ข่าง) หรือ ၶင်ႇ (ขั่ง), ไทใต้คง ᥑᥣᥒᥱ (ฃ่าง)
คำกริยา
[แก้ไข]ᨡ᩵ᩣ᩠ᨦ (ข่าง) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨡ᩵ᩣ᩠ᨦ)