ᨴᩫ᩠᩵ᨦ
ภาษาเขิน
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *doŋᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ทุ่ง, ภาษาลาว ທົ່ງ (ท็่ง), ภาษาอีสาน ท่ง, ภาษาคำเมือง ᨴᩫ᩠᩵ᨦ (ท็่ง), ภาษาไทลื้อ ᦑᦳᧂᧈ (ทุ่ง), ภาษาไทใหญ่ တူင်ႈ (ตู้ง), ภาษาไทดำ ꪶꪕ꪿ꪉ (โต่̱ง), ภาษาไทใต้คง ᥖᥨᥒ (โตง), ภาษาอาหม 𑜄𑜤𑜂𑜫 (ตุง์)
คำนาม
[แก้ไข]ᨴᩫ᩠᩵ᨦ (ท็่ง)
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *doŋᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ทุ่ง, ภาษาลาว ທົ່ງ (ท็่ง), ภาษาอีสาน ท่ง, ภาษาเขิน ᨴᩫ᩠᩵ᨦ (ท็่ง), ภาษาไทลื้อ ᦑᦳᧂᧈ (ทุ่ง), ภาษาไทใหญ่ တူင်ႈ (ตู้ง), ภาษาไทดำ ꪶꪕ꪿ꪉ (โต่̱ง), ภาษาไทใต้คง ᥖᥨᥒ (โตง), ภาษาอาหม 𑜄𑜤𑜂𑜫 (ตุง์)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /toŋ˦˨/
คำนาม
[แก้ไข]ᨴᩫ᩠᩵ᨦ (ท็่ง)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาเขินที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเขินที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- คำหลักภาษาเขิน
- คำนามภาษาเขิน
- ศัพท์ภาษาเขินที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทธรรม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีตัวอย่างการใช้