ᨹ᩵ᩣ
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *pʰaːᴮ¹, จากภาษาจีนยุคกลาง 破 (MC phaH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ผ่า, ภาษาลาว ຜ່າ (ผ่า), ภาษาไทลื้อ ᦕᦱᧈ (ผ่า), ภาษาไทใหญ่ ၽႃႇ (ผ่า), ภาษาไทใต้คง ᥚᥣᥱ (ผ่า), ภาษาพ่าเก ၸႃ (ผา), ภาษาอาหม 𑜇𑜡 (ผา)
คำกริยา
[แก้ไข]ᨹ᩵ᩣ (ผ่า) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨹ᩵ᩣ)