ᨿᩮᩨ᩠ᨦ
ภาษาเขิน
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง 羊 (MC yang, “แพะ”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เยือง, ภาษาลาว ເຍືອງ (เยือง), ภาษาคำเมือง ᨿᩮᩬᩥᨦ (เยอิง), ภาษาไทลื้อ ᦵᦍᦲᧂ (เยีง), ภาษาไทดำ ꪹꪥꪉ (เยง, “แพะ”), ภาษาไทใหญ่ ယိူင်း (เยิ๊ง)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /jɤːŋ˧˧/
คำนาม
[แก้ไข]ᨿᩮᩨ᩠ᨦ (เยืง) (คำลักษณนาม ᨲ᩠ᩅᩫ)
อ้างอิง
[แก้ไข]- ᨩᩣ᩠ᨿᨪᩮᨩᩮ᩠ᨾ. (n.d.). ᩋᨽᩥᨵᩤᨶᩈᩢ᩠ᨷᩅᩰᩉᩣ᩠ᩁᨸᩖᩯᨽᩣᩈᩣᨡᩨ᩠ᨶ.