寶石

ภาษาจีน

		a jewel or gem; a treasure; precious	rock; stone; 10 pecks
ตัวเต็ม (寶石)		寶	石
ตัวย่อ (宝石)		宝	石

การออกเสียง

• จีนกลาง

  (พินอิน): bǎoshí

  (จู้อิน): ㄅㄠˇ ㄕˊ

• กวางตุ้ง (Jyutping): bou² sek⁶
• แคะ (Sixian, PFS): pó-sa̍k
• จิ้น (Wiktionary): bau^2-1 seh⁵
• หมิ่นใต้ (ฮกเกี้ยน, POJ): pó-chio̍h

---

• จีนกลาง
  • (จีนมาตรฐาน)
    • พินอิน: bǎoshí
    • จู้อิน: ㄅㄠˇ ㄕˊ
    • ทงย่งพินอิน: bǎoshíh
    • เวด-ไจลส์: pao³-shih²
    • เยล: bǎu-shŕ
    • กั๋วยฺหวี่หลัวหม่าจื้อ: baoshyr
    • พัลลาดีอุส: баоши (baoši)
    • สัทอักษรสากลจีนวิทยา^{(คำอธิบาย)}: /pɑʊ̯²¹⁴⁻²¹ ʂʐ̩³⁵/
    • คำพ้องเสียง:

      [แสดง/ซ่อน]
      แก้ไข แก้ไข 寶石／宝石 飽食／饱食

• กวางตุ้ง
  • (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)⁺
    • Jyutping: bou² sek⁶
    • Yale: bóu sehk
    • Cantonese Pinyin: bou² sek⁹
    • Guangdong Romanization: bou² ség⁶
    • สัทอักษรสากลจีนวิทยา ^(key): /pou̯³⁵ sɛːk̚²/
• แคะ
  • (Sixian, incl. Miaoli and Meinong)
    • Pha̍k-fa-sṳ: pó-sa̍k
    • Hakka Romanization System: bo` sag
    • Hagfa Pinyim: bo³ sag⁶
    • สัทอักษรสากลจีนวิทยา: /po³¹ sak̚⁵/
• จิ้น
  • (Taiyuan)⁺
    • Wiktionary: bau^2-1 seh⁵
    • สัทอักษรสากลจีนวิทยา (old-style): /pau⁵³⁻¹¹ səʔ⁵⁴/
• หมิ่นใต้
  • (Hokkien)
    • Pe̍h-ōe-jī: pó-chio̍h
    • Tâi-lô: pó-tsio̍h
    • Phofsit Daibuun: poycioih
    • สัทอักษรสากล (Xiamen): /po⁵³⁻⁴⁴ t͡sioʔ⁴/
    • สัทอักษรสากล (Quanzhou): /po⁵⁵⁴⁻²⁴ t͡sioʔ²⁴/
    • สัทอักษรสากล (Zhangzhou): /po⁵³⁻⁴⁴ t͡sioʔ¹²¹/
    • สัทอักษรสากล (Taipei): /po⁵³⁻⁴⁴ t͡sioʔ⁴/
    • สัทอักษรสากล (Kaohsiung): /pɤ⁴¹⁻⁴⁴ t͡siɤʔ⁴/

คำนาม

寶石

1. รัตนชาติ