寶石

ภาษาจีน

		a jewel or gem; a treasure; precious	rock; stone; 10 pecks
ตัวเต็ม (寶石)		寶	石
ตัวย่อ (宝石)		宝	石

การออกเสียง

จีนกลาง
(พินอิน): bǎoshí

(จู้อิน): ㄅㄠˇ ㄕˊ
กวางตุ้ง (Jyutping): bou² sek⁶
แคะ (Sixian, PFS): pó-sa̍k
จิ้น (Wiktionary): bau^2-1 seh⁵
หมิ่นใต้ (ฮกเกี้ยน, POJ): pó-chio̍h

จีนกลาง
- (จีนมาตรฐาน)
  - พินอิน: bǎoshí
  - จู้อิน: ㄅㄠˇ ㄕˊ
  - ทงย่งพินอิน: bǎoshíh
  - เวด-ไจลส์: pao³-shih²
  - เยล: bǎu-shŕ
  - กั๋วยฺหวี่หลัวหม่าจื้อ: baoshyr
  - พัลลาดีอุส: баоши (baoši)
  - สัทอักษรสากลจีนวิทยา^{(คำอธิบาย)}: /pɑʊ̯²¹⁴⁻²¹ ʂʐ̩³⁵/
  - คำพ้องเสียง:
    [แสดง/ซ่อน]
    ^{แก้ไข}
    ^{แก้ไข}
    寶石／宝石
    飽食／饱食
กวางตุ้ง
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)⁺
  - Jyutping: bou² sek⁶
  - Yale: bóu sehk
  - Cantonese Pinyin: bou² sek⁹
  - Guangdong Romanization: bou² ség⁶
  - สัทอักษรสากลจีนวิทยา ^(key): /pou̯³⁵ sɛːk̚²/
แคะ
- (Sixian, incl. Miaoli and Meinong)
  - Pha̍k-fa-sṳ: pó-sa̍k
  - Hakka Romanization System: bo` sag
  - Hagfa Pinyim: bo³ sag⁶
  - สัทอักษรสากลจีนวิทยา: /po³¹ sak̚⁵/
จิ้น
- (Taiyuan)⁺
  - Wiktionary: bau^2-1 seh⁵
  - สัทอักษรสากลจีนวิทยา (old-style): /pau⁵³⁻¹¹ səʔ⁵⁴/
หมิ่นใต้
- (Hokkien)
  - Pe̍h-ōe-jī: pó-chio̍h
  - Tâi-lô: pó-tsio̍h
  - Phofsit Daibuun: poycioih
  - สัทอักษรสากล (Xiamen): /po⁵³⁻⁴⁴ t͡sioʔ⁴/
  - สัทอักษรสากล (Quanzhou): /po⁵⁵⁴⁻²⁴ t͡sioʔ²⁴/
  - สัทอักษรสากล (Zhangzhou): /po⁵³⁻⁴⁴ t͡sioʔ¹²¹/
  - สัทอักษรสากล (Taipei): /po⁵³⁻⁴⁴ t͡sioʔ⁴/
  - สัทอักษรสากล (Kaohsiung): /pɤ⁴¹⁻⁴⁴ t͡siɤʔ⁴/

คำนาม

寶石

รัตนชาติ

ลูกคำ