ꤓꤢꤨ꤬

ภาษากะยาตะวันตก

รากศัพท์

สืบทอดจากกะเหรี่ยงดั้งเดิม *thoᴮ, จากซีโน-ทิเบตันดั้งเดิม *daw; ร่วมเชื้อสายกับกะเหรี่ยงสะกอ ထိၣ် (โถ⁴), กะเหรี่ยงโปตะวันตก ထိၪ (hṭa ụ̄)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /tʰu˨/

คำนาม

ꤓꤢꤨ꤬ (ทู¹)

1. นก