ꤥ꤬ꤗꤛꤢꤩ
ภาษากะยาตะวันตก
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากซีโน-ทิเบตันดั้งเดิม *r/s-mwəj (“นอนหลับ; ฝัน”); ร่วมเชื้อสายกับกะเหรี่ยงสะกอ မံ (มี), กะเหรี่ยงโปตะวันตก မံၫ (meȳ)
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /o˨.mje˧/
คำกริยา
[แก้ไข]ꤥ꤬ꤗꤛꤢꤩ (โอ¹มเย)