Wind

ภาษาเยอรมัน

รากศัพท์

จากภาษาเยอรมันสูงเก่า wint, จากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *windaz, จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *h₂wéh₁n̥ts (“เป่า”), present participle ของ *h₂weh₁- (“เป่า”). เทียบกับภาษาดัตช์ wind, ภาษาอังกฤษ wind, ภาษาเดนมาร์ก vind, ภาษากอทิก 𐍅𐌹𐌽𐌳𐍃 (วินดส).

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [vɪnt]

• (เยอรมนี)

  (file)

• (ออสเตรีย)

  (file)

• สัมผัส: -ɪnt

คำนาม

Wind ช. (สัมพันธการก Windes หรือ Winds, พหูพจน์ Winde, ตัวบอกความเล็ก Windchen ก.)

1. ลม

การผันรูป

การผันรูปของ Wind

	เอกพจน์ (Singular)			พหูพจน์ (Plural)
	คำนำหน้านาม ไม่ชี้เฉพาะ	คำนำหน้านาม ชี้เฉพาะ	คำนาม	คำนำหน้านาม ชี้เฉพาะ	คำนาม
กรรตุการก (Nominativ)	ein	der	Wind	die	Winde
สัมพันธการก (Genitiv)	eines	des	Windes, Winds	der	Winde
สัมปทานการก (Dativ)	einem	dem	Wind, Winde1	den	Winden
กรรมการก (Akkusativ)	einen	den	Wind	die	Winde

¹ไม่พบบ่อยในปัจจุบัน

Hyponyms

• Fahrtwind
• Fahrwind
• Gegenwind
• Rückenwind

ลูกคำ

• Windsack
• Windschatten

คำที่เกี่ยวข้อง

• von etwas Wind bekommen

อ่านเพิ่ม

• “Wind” ในดูเดินออนไลน์ (duden.de)