Winkel

ภาษาเยอรมัน

รากศัพท์

จากภาษาเยอรมันสูงกลาง winkel, จากภาษาเยอรมันสูงเก่า winkil, จากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *winkilaz (“มุม”), จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *weng- (“โค้ง, งอ”). เทียบกับภาษาดัตช์ winkel, ภาษาอังกฤษเก่า wincel.

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ˈvɪŋkl̩], [ˈvɪŋkəl]

• (file)

คำนาม

Winkel ช. (สัมพันธการก Winkels, พหูพจน์ Winkel)

1. มุม

การผันรูป

การผันรูปของ Winkel

	เอกพจน์ (Singular)			พหูพจน์ (Plural)
	คำนำหน้านาม ไม่ชี้เฉพาะ	คำนำหน้านาม ชี้เฉพาะ	คำนาม	คำนำหน้านาม ชี้เฉพาะ	คำนาม
กรรตุการก (Nominativ)	ein	der	Winkel	die	Winkel
สัมพันธการก (Genitiv)	eines	des	Winkels	der	Winkel
สัมปทานการก (Dativ)	einem	dem	Winkel	den	Winkeln
กรรมการก (Akkusativ)	einen	den	Winkel	die	Winkel

ลูกคำ

• anwinkeln
• winkelig

คำที่เกี่ยวข้อง

• Winkeladvokat
• Winkelmesser
• Winkelspinne
• Winkelzug

อ่านเพิ่ม

• “Winkel” ในดูเดินออนไลน์ (duden.de)