Winkel

ภาษาเยอรมัน

รากศัพท์

จากภาษาเยอรมันสูงกลาง winkel, จากภาษาเยอรมันสูงเก่า winkil, จากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *winkilaz (“มุม”), จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *weng- (“โค้ง, งอ”). เทียบกับภาษาดัตช์ winkel, ภาษาอังกฤษเก่า wincel.

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ˈvɪŋkl̩], [ˈvɪŋkəl]

• เสียง:

  (file)

คำนาม

Winkel ช. (สัมพันธการก Winkels, พหูพจน์ Winkel)

1. มุม

ลูกคำ

• anwinkeln
• winkelig

คำที่เกี่ยวข้อง

• Winkeladvokat
• Winkelmesser
• Winkelspinne
• Winkelzug

อ่านเพิ่ม

• “Winkel” in Duden online