aek
ภาษาจ้วง[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʔɤkᴰ, จากภาษาจีนเก่า 臆 (OC *qɯɡ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย อก, ภาษาคำเมือง ᩋᩫ᩠ᨠ (อ็ก), ภาษาอีสาน เอิก, ภาษาลาว ອົກ (อ็ก) หรือ ເອິກ (เอิก), ภาษาไทใหญ่ ဢိုၵ်း (อึ๊ก), ภาษาอาหม 𑜒𑜤𑜀𑜫 (อุก์, “เต้านม”)
การออกเสียง[แก้ไข]
- (จ้วงมาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ʔak˥/
- เลขวรรณยุกต์: aek7
- การแบ่งพยางค์: aek
- คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): อักตรี
คำนาม[แก้ไข]
aek (สือดิบ 膉 หรือ 𱅭 หรือ 胹 หรือ 𦙜 หรือ 臆 หรือ 憶, อักขรวิธี 1957–1982 ək)