annoy

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาอังกฤษ[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

  • IPA: /ə'nɔɪ/
  • คำอ่านภาษาไทย: เออะ นอย

คำกริยา[แก้ไข]

annoy (ปัจจุบันกาลสามัญเอกพจน์บุรุษที่สาม annoys, ปัจจุบันกาลพาร์ทิซิเพิล annoying, อดีตกาลสามัญและอดีตกาลพาร์ทิซิเพิล annoyed)

  1. (สกรรม) ทำให้โกรธหรือเคือง
It really annoys me when you act so selfishly. - มันทำให้ฉันโกรธมากเมื่อเธอแสดงพฤติกรรมเห็นแก่ตัว
  1. (สกรรม) รบกวน
Close the door if the noise is annoying you. - ให้ปิดประตูเมื่อมีเสียงดังมารบกวนเธอ

คำพ้องความ[แก้ไข]

คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]