annoy

ภาษาอังกฤษ

การออกเสียง

• IPA: /ə'nɔɪ/
• คำอ่านภาษาไทย: เออะ นอย

คำกริยา

annoy ‎(ปัจจุบันกาลปกติบุรุษที่สาม annoys, ปัจจุบันกาลสมบูรณ์ annoying, อดีตกาลปกติและอดีตกาลสมบูรณ์ annoyed)

1. (สกรรมกริยา) ทำให้โกรธหรือเคือง

It really annoys me when you act so selfishly. - มันทำให้ฉันโกรธมากเมื่อเธอแสดงพฤติกรรมเห็นแก่ตัว

1. (สกรรมกริยา) รบกวน

Close the door if the noise is annoying you. - ให้ปิดประตูเมื่อมีเสียงดังมารบกวนเธอ

คำพ้องความหมาย

bother bug

hassle irritate

คำเกี่ยวข้อง

annoyance annoyed

annoying