ข้ามไปเนื้อหา

annoy

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาอังกฤษ

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
  • IPA: /ə'nɔɪ/
  • คำอ่านภาษาไทย: เออะ นอย

คำกริยา

[แก้ไข]

annoy (ปัจจุบันกาลเอกพจน์บุรุษที่สาม annoys, พาร์ทิซิเพิลปัจจุบันกาล annoying, อดีตกาลและพาร์ทิซิเพิลอดีตกาล annoyed)

  1. (สกรรม) ทำให้โกรธหรือเคือง
It really annoys me when you act so selfishly. - มันทำให้ฉันโกรธมากเมื่อเธอแสดงพฤติกรรมเห็นแก่ตัว
  1. (สกรรม) รบกวน
Close the door if the noise is annoying you. - ให้ปิดประตูเมื่อมีเสียงดังมารบกวนเธอ

คำพ้องความ

[แก้ไข]

คำเกี่ยวข้อง

[แก้ไข]