apple

ดูเพิ่ม: äpple

ภาษาอังกฤษ

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาอังกฤษกลาง appel, จากภาษาอังกฤษเก่า æppel (“แอปเปิ้ล, ผลไม้ชนิดใดก็ตาม, ผลไม้ทั่ว ๆ ไป, apple of the eye (บุคคลหรือสิ่งของอันเป็นที่รักมาก), ลูกบอล, ของที่มีลักษณะกลม, เม็ดยาขนาดใหญ่, ยาเม็ด”), จากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *aplaz (“แอปเปิ้ล”) (เทียบภาษาสกอต aipple, ภาษาฟรีเชียตะวันตก apel, ภาษาดัตช์ appel, ภาษาเยอรมัน Apfel, ภาษาสวีเดน äpple), จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *h₂ébōl, *h₂ébl̥ (“แอปเปิ้ล”) (เทียบภาษาไอริช úll, ภาษาลิทัวเนีย óbuolỹs, ภาษารัสเซีย я́блоко (ยับโลโก), อาจมาจากภาษากรีกโบราณ ἄμπελος (ámpelos, “เถาองุ่น”))

คำนาม

apple (พหูพจน์ apples)

1. แอปเปิ้ล