beach

ภาษาอังกฤษ

รากศัพท์

สืบทอดจากอังกฤษกลาง bache, bæcche (“ฝั่ง, มูนทราย”), จาก อังกฤษเก่า beċe (“ลำธาร”), จาก เจอร์แมนิกตะวันตกดั้งเดิม *baki, จาก เจอร์แมนิกดั้งเดิม *bakiz (“ลำธาร”), จาก อินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *bʰeg-

ร่วมเชื้อสายกับดัตช์ beek, เยอรมัน Bach, สวีเดน bäck

การออกเสียง

• (Received Pronunciation) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /biːt͡ʃ/

• เสียง (สหราชอาณาจักร):

  (file)

• (สหรัฐอเมริกา) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /bit͡ʃ/

• เสียง (สหรัฐอเมริกา):

  (file)

• สัมผัส: -iːtʃ
• คำพ้องเสียง: beech

คำนาม

beach (พหูพจน์ beaches) (บีช)

1. ชายหาด, หาด

คำกริยา

beach (บุรุษที่สามเอกพจน์ปัจจุบันกาล beaches, รูปกริยาขยายปัจจุบันกาล beaching, อดีตกาลและรูปกริยาขยายอดีตกาล beached)

1. (อกรรม) เกยตื้น
2. (สกรรม) ทำให้เกยตื้น