bi
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาจีนกลาง[แก้ไข]
การถอดเป็นอักษรโรมัน[แก้ไข]
- ฮั่นยฺหวี่พินอินของ 匂
- ฮั่นยฺหวี่พินอินของ 嬶
- ฮั่นยฺหวี่พินอินของ 幤
- ฮั่นยฺหวี่พินอินของ 萞
- ฮั่นยฺหวี่พินอินของ 襅
- การสะกดแบบไม่มาตรฐานของ bī.
- การสะกดแบบไม่มาตรฐานของ bí.
- การสะกดแบบไม่มาตรฐานของ bǐ.
- การสะกดแบบไม่มาตรฐานของ bì.
ภาษาจ้วง[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *piːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ปี, ภาษาคำเมือง ᨸᩦ (ปี), ภาษาลาว ປີ (ปี), ภาษาไทลื้อ ᦔᦲ (ปี), ภาษาไทใหญ่ ပီ (ปี), ภาษาไทใต้คง ᥙᥤ (ปี), ภาษาพ่าเก ပီ (ปี), ภาษาอาหม 𑜆𑜣 (ปี), ภาษาปู้อี bil
การออกเสียง[แก้ไข]
- (จ้วงมาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pi˨˦/
- เลขวรรณยุกต์: bi1
- การแบ่งพยางค์: bi
- คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): ปีจัตวา
คำนาม[แก้ไข]
bi (สือดิบ 𭯌, 𭽨, 𭙂, อักขรวิธี 1957–1982 bi)
คำพ้องความ[แก้ไข]
ภาษาเวียดนาม[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
Borrowed from ภาษาฝรั่งเศส bille.
การออกเสียง[แก้ไข]
- (ฮานอย) สัทอักษรสากล (คำอธิบาย): [ʔɓi˧˧]
- (เว้) สัทอักษรสากล (คำอธิบาย): [ʔɓɪj˧˧]
- (นครโฮจิมินห์) สัทอักษรสากล (คำอธิบาย): [ʔɓɪj˧˧]
คำนาม[แก้ไข]
(คำลักษณนาม cục, hòn, viên) bi
- ...
หมวดหมู่:
- ฮั่นยฺหวี่พินอิน
- รูปผันภาษาจีนกลาง
- รูปไม่มาตรฐานภาษาจีนกลาง
- ศัพท์ภาษาจ้วงที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาจ้วงที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาจ้วงที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาจ้วง
- คำนามภาษาจ้วง
- ศัพท์ภาษาเวียดนามที่ยืมมาจากภาษาฝรั่งเศส
- ศัพท์ภาษาเวียดนามที่รับมาจากภาษาฝรั่งเศส
- ศัพท์ภาษาเวียดนามที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำนามภาษาเวียดนามที่ใช้คำลักษณนาม cục
- คำนามภาษาเวียดนามที่ใช้คำลักษณนาม hòn
- คำนามภาษาเวียดนามที่ใช้คำลักษณนาม viên
- คำหลักภาษาเวียดนาม
- คำนามภาษาเวียดนาม