boyun
ภาษาตุรกี[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาเตอร์กิกเก่า boyun, จากภาษาเตอร์กิกดั้งเดิม *bōjn (“คอ”).
คำนาม[แก้ไข]
boyun
การผันรูป[แก้ไข]
การผันรูป | ||
---|---|---|
กรรตุการก | boyun | |
กรรมการกชี้เฉพาะ | boyunu | |
เอกพจน์ | พหูพจน์ | |
กรรตุการก | boyun | boyunlar |
กรรมการกชี้เฉพาะ | boyunu | boyunları |
สัมปทานการก | boyuna | boyunlara |
อธิกรณการก | boyunda | boyunlarda |
อปาทานการก | boyundan | boyunlardan |
สัมพันธการก | boyunun | boyunların |