break

ภาษาอังกฤษ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈbɹeɪk/

คำกริยา

break (ปัจจุบันกาล สามัญ เอกพจน์ บุรุษที่สาม breaks, ปัจจุบันกาล พาร์ทิซิเพิล breaking, อดีตกาล สามัญ broke, อดีตกาล พาร์ทิซิเพิล broken) (เบฺรค)

1. ทำให้แตก