break

ภาษาอังกฤษ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈbɹeɪk/

คำกริยา

break (บุรุษที่สามเอกพจน์ปัจจุบันกาล breaks, รูปกริยาขยายปัจจุบันกาล breaking, อดีตกาล broke, รูปกริยาขยายอดีตกาล broken) (เบรค)

1. ทำให้แตก

คำนาม

break (พหูพจน์ breaks)

1. การหยุดพัก, ช่วงพัก