congh

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาจ้วง[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɟoːŋᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ช่อง, ภาษาอีสาน ซ่อง, ภาษาลาว ຊ່ອງ (ซ่อง), ภาษาไทลื้อ ᦋᦸᧂᧈ (ช่อ̂ง)

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

congh (อักขรวิธี 1957–1982 coŋƅ)

  1. รู, ช่อง