destroy

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาอังกฤษ[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

destroy (ปัจจุบันกาลสามัญเอกพจน์บุรุษที่สาม destroys, ปัจจุบันกาลพาร์ทิซิเพิล destroying, อดีตกาลสามัญและอดีตกาลพาร์ทิซิเพิล destroyed) (ดิซสตรอย)

  1. ฆ่า, สังหาร, คร่าชีวิต
  2. ทำลาย, ผลาญ, ทำให้พัง, ทำให้สิ้นซาก
    He destroyed their castles and imprisoned their men.
    เขาทำลายปราสาทของพวกเขา และกักขังพลเมืองไว้

คำพ้องความ[แก้ไข]