destroy

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาอังกฤษ[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

destroy (ปัจจุบันกาล สามัญ เอกพจน์ บุรุษที่สาม destroys, ปัจจุบันกาล พาร์ทิซิเพิล destroying, อดีตกาล สามัญ และ อดีตกาล พาร์ทิซิเพิล destroyed) (ดิซสตรอย)

  1. ฆ่า, สังหาร, คร่าชีวิต
  2. ทำลาย, ผลาญ, ทำให้พัง, ทำให้สิ้นซาก
    He destroyed their castles and imprisoned their men.
    เขาทำลายปราสาทของพวกเขา และกักขังพลเมืองไว้

คำพ้องความ[แก้ไข]