ฆ่า
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *qaːᶜ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂ້າ (ข้า), ภาษาไทลื้อ ᦃᦱᧉ (ฃ้า), ภาษาไทดำ ꪄ꫁ꪱ (ฃ้า), ภาษาไทใหญ่ ၶႃႈ (ข้า), ภาษาไทใต้คง ᥑᥣᥲ (ฃ้า), ภาษาอาหม 𑜁𑜠 (ขะ, “ตัด; ฆ่า”), ภาษาจ้วง gaj, ภาษาจ้วงแบบหนง kaj; การสะกดคำถูกปนเปื้อนมาจาก ฆาต ซึ่งเป็นคำยืมจากภาษาบาลี
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ค่า | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kâa |
| ราชบัณฑิตยสภา | kha | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰaː˥˩/(ส) | |
| คำพ้องเสียง | ข้า ค่า | |
คำกริยา[แก้ไข]
ฆ่า (คำอาการนาม การฆ่า)
คำพ้องความ[แก้ไข]
- ดูที่ อรรถาภิธาน:ฆ่า